çocuksu bir atmosferdi hatırladığım
koşmak, sadece koşmak geliyordu yüzünün peysajı düştükçe
konuşamadıkça aklıma
bakışları ürkütürce derin
boğuldukça kaçmak yerine daha sokulmak
ve bitmek tükenmek bilmez kıskanmak, kıskanmak, kıskanmak...
sana hiç anlatamayacağım bir acıydı bu
bir gün beni üzeceğini düşünür dururdum uzunca
elime yüzüme bulaştırır
hüznü bile beceremezdim hakkınca


tarifeli seferler gibi
günlerce haftalarca
afrodizyak tamlamalar pişirir
kilidi kırmadan açan çilingirler arar
okumayacağını bile bile şarkılar bestelerdim sana
yer bildiriminden bî-haber ağrılar kalır ya aşktan sonra
hani bir tebeşiri ne kadar kırsan da yine yazar ardın sıra



sandığın kadar cesaretli değildim
tüm korkularımı heyecanlarımı
sahte tebessümler ardına hapsedip
bir dağın yamacına sığınan tepeler gibi gizlerdim
duymasan da hiç anlamasan da
bildiğim tüm dillerde
saçlarından tırnaklarına dek
gitme kal diyen şiirlerden seslendim

"bir ambulansın siren sesi gibiydi gidişin
önünden çekilmekten başka ne yapabilirdim"



belki haftalarca aylarca
sarhoşluğu hiç zafer görmemiş
dudaklarımı uzatıp
hadi tutuştur diye öylece bekledim

ama sen
sadece gururunu sıcak tutmak için
koca bir şehri ateşe verdin




ToprağınSesi



.