“dillerim lal”

ulaşamam sana”
kara kara düşünerek
yıkılmak zamanı değildir
inadına direnme
inadına direnme zamanıdır

sevdam
sevgilim
can yoldaşım
engebeli yolun menzili/ırak olur
patikalarda delicesine bir yarış

“direnmelisin
seher yeli”

yarım kalmış bir ezgide
umut ol sevdiğime yarenime


sen
ya sen
küskün akan ırmak
deryalara vardığında
de ki sevdiğime
durup dururken
şifan düşürmesin yüreğimize
yeter artık bunca ağıt bunca figan
artık tekmelenmesin
hamile kadınlarımız
kan uykudayken sevgilim
yüreğimize buz gibi kurşunlar akmasın
kıran girmesin ocaklarımıza
söyle hallerimizi
gözümün nuru
inadına sabırla dayandık
sevdalara nakış olduk
ilmik ilmik

ama
umut olamadık gencecik yüreklere
birbirimizi bırakıp
umudu başkalarından aradık
onca kan
onca ölüm arasında/
yinede yitirmedik inancımızı
türkülerle halaya durduk
yedirdik yemedik
içirdik içmedik
damağımız dilimiz kurudu
Hüseyin vari...
yine de yaranamadık
acıların en hasını yaşadık
dizimizin dermanı da tükenmekte
mavi gözlüm
Kızılırmak
sen ki halk ananın
bağrından kopup gelensin
yine de tüm haksızlıklara karşın
direncimsin
umudumsun
güvenimsin
yarınımsın
unutma dosta
ilet selamımı
bu nedenle severiz
yaratılanı yaradan dan ötürü...


Taki Akkuş