Ecdadı ezelde asil bir zattı
Üvey anne haset soktu araya
Oğullardan Zoya Tülek bir ad’tı
Kendi gitti nâmı düştü saraya

Kardeşlerle av yapardı sahilden
Fitne girdi ocağına bozuldu
Büyük düşman yokmuş başka ehilden
Koca Başkırd Banu’suna kuz ‘oldu

Âdemden bu yana hep kanan adam
Kaderden cilve mi? Nedir? bilinmez
Hayalden kurulmuş üstümüzde dam
Vatan haininin izi silinmez

Sürgünler var, kuru ekmek bal olur
Sıla özlemleri maya tutunca
Hıyanet mezesi kokar yal olur
Okyanuslar ırmakları yutunca

Hinlikler peşinde olunca eşdeş
Söylenecek söz mü kalır araya
Koynunda uyuyan, düşmansa derdeş
Alperenler kayıp gider oraya

Yine böyle bir gün idi yenice
Aynı çılgın, yol kapadı gerçeğe
Azıtmışlar saldırınca delice
Kahramanın oku değdi merceğe

Aslıgöl hakanı Yayvar’ın kızı
Güzeler güzeli melek Susulu
Kaçarken dününden sazlıkta hızı
Yiğit Tüleğinde buldu usulu

İndiler beraber gölün dibine
Sıla çekti tekrar arza döndüler
Kardeşin hasedi varınca kine
Balkanlarda bir efsane ördüler

Abdurrahim KÜÇÜK
Zoya Tülek : Harimarkas’ın oğlu
Başkırd : Kıpçak kolundan bir Türk boyu ve bu boya mensup olan kişi
Aslıgöl : Balkan Dağlarına yakın bir göl
YAYVAR : Aslığöl Kıralı
Susulu :Aslıgöl Hakanının kızı