Ürkütücü bir kimliğin olabilir haklısın
ama hüviyetin mavi be adam

Sen yinede içinde yarışan öfkeleri alma ciddiye
her kitap beynini hamur edebilir birgün
birgün senide sallandırır yağmur öpülesi kirpiklerinden aşağı

İçindeki çamura basmadıkça, kimse bilemez gotik ne demek
Sen haykırmadıkça
anlaşılmaz vebalinle insanın canını yırttığın

Seni hatırlatacak diye
sustuğumdan olacak
içime konuşur olmuş bütün kehaneti kalbimin
bastıra bastıra yorgunluğumu, kimbilir kaçkez yoruldum

Tiyatral bir oyunun içine çektiğinden beri
bende şüpheliyim kimliğimden
avuçlarıma unutmamak için kısa notlar yazıyorum,
unutuyorum rollerimi
yine azalmıyor suçum
onlarda yenik düşüyor işte aklımdan
uçuşuveriyor sorgulanmayı beklemeden

annem de olmasa
doğduğuma bile inanmazdım herhalde
sen de olmasan ben nasıl nefret ederdim kendimden ?


Okunaksız sokaklı bir kent gibi duruluyorsun, yapma
Bir kuşu öpmekten zor değil ki sevebilmek
yuvalanmış kısa yolculuklar gözlerinin ülkesine
kaçamaz sen kovmadan içinden kuşku adam !
insanların kalbi aç karnı değil


Bir gönlün varsa
ona da sormak gerek yumuşak mı hâlâ havası
eğer taşsa sol kaburganın altı
cenneti üflerim içine şah damarına yakalanmadan

Yüzme bilmediğim için bunca boşa kulaç
sarılacaksan küçülebilirim sonsuz boşluğunda
denemek suç değil diye biliyorum
ağzındaki tadı tanımamak masum kılmaya yeter beni

açabilirim dünyaya özgürce kollarımı
ama boğacaksan
erkenden ölebilirim sana adam


Şimdi içimde kemikleşen bir ağrı var
adım ne olsun diye mızmızlanıyor boyuna
küfren bir cümle kurar gibi
’O ’ olsun diyorum






Gülşah Gayret
Tekirdağ
_