Aynı sokakta sensiz yürüyorum bu defa
yok oluşları baş başa bırakarak
Yorgun düşüyorum rüzgarında.
peşin sıra koşmaktan...


Adına adanan yağmurlarda
ıslanıyor saçlarım.
Kıyamet sessizliğinde kelimeler kadar
sızlıyor kanayan yaram .
Bitmemiş bir şiirde dolanıyorum
vatansız şair gibi kederli.
Taş bir plakta telaşa veriyorum içimi
hızla dönüyorum
sencil yalnızlığıma çarparak...



Saklambaç oynuyor yüreğimde
denizin sonesi...
Uzattığın yüzünde
yüzüyor çaresiz bakışlarım.
Dalıyorum engin derinlerine...


Uçurum oluyor tenimde nefesin
incecik tellerine bağlanıyorum sesinin.
Beklentilerim yayılıyor aralıksız
Sancının mıhlandığı yerde...


Tırnak içine alıyorum;
Yıldızımı koynunda uyutan rüyayı
Tutuyorum ellerinden
aynı tonda gülümseyen geçmişi.
Anıların giriş kapısında
ıslık makamında büyütüyorum seni.
Hüzün ipeği örtse de ince bir zamanı
yeşillenir hasadın, dilime düşünce adın...


Son yaz vardı az önce bitişiğimizde
sen orada kal sakın gitme..!
Aşk boyumu aştı döne döne
solsa da hasretimden dualar
Ellerin olmasa
güneş geceler mi düşlerimde...?



Ferda Özsoy