Bana ellerimle dudaklarımı tattır éy hât!
Lacivert bakışlı âhmâk hayat, söyle onlara…
Nereden başlamalı insan olmaya(?)
Kaç yudum zemzemle aklanmalı akıl!
Ve sen ne zaman gitmelisin / döndüğün yerden(?)




Bir / iki / y u d u m
Cevap ver
Sonra sus!..




Ne kadar çok seviyorsunuz yanınızdakini
Ne kadar sahip olabiliyorsunuz
Yağan yağmurlara ait olduğunuz gibi(?)
Sarıla biliyor musunuz korkmadan
Bir gün başka birinin teninde sabahlayacağını
Hatta onun sakallarında uyuyacağını
Düşünüyor musunuz hiç(?)
Düşünmediğinizden değil mi çektiğiniz âşk acıları…
Anadan üryan kalınca anladıklarınız – zannettikleriniz.




Kalbinizin ortadan yarıldığı oldu mu hiç
Ya da geceleri tatlı uykunuzu böldü mü bir ağrı?
Kaç defa baktınız ağlamaklı duvarlara
Anılara parmak ucuyla göz gezdirdiniz mi?
Hangi Şeytan kovdu sizi kapınızdan
Ya da günahlarınıza soyunup resim çektirdiniz mi?
Bozuk para gibi harcadı mı sizi de kirli eller
Ne zaman dolandınız ışıltılı kıyafetlere
Çocukken yamalı pantolonuzu ve misketlerinizi unuttunuz…




Taş / çer / çöp
İrkil
Sonra yum!




Ruhunuzun tavan arasına sıkışıp
Çömeldiğiniz hayattan kaldıra bildiniz mi(?)
Ellerinizle yüreğinizi.
Acıyan gözlerle kaç defa gülücük dağıttınız
Kışın elleri daha çok üşüyen
Kâğıt mendil satan çocuklara?
İnsanlığınızı üzerinizden çıkartıp astığınız oldu mu(?)
Kapı arkasında duran tahta askılıklara?
Sokak da yatan kimsesiz yaşlı bir adam gördüğünüzde
İçiniz sızladı mı?
Yoksa kaldırıma tükürüp, devam mı ettiniz yolunuza?




éy hât! Söyle
İnsanlık onları hangi devirde ve…
Hangi zamanda unuttuğunu.




Emeklemeden koşmadınız mı anneniz giderken
Seccadenin üzerinde çekilmeyi beklerken tespih
Babanız ölürken gelmedi mi aklınıza.
İnsan olmak nasıldı
Mézâr toprağında gözyaşlarınızla mı hatırladınız
Yoksa sék içtiğiniz rakının yanında ağlarken mi?




Sevgiler bittiğinde mi yoksa kaybettiğinizde mi anladınız
Acı çekmeyi?
Yoksa yeniden devam mı ettiniz kahkahalarınıza(?)
Bir insan düştüğünde yanından geçiyorsan
Ve bir insan öldüğünde içiniz sızlamıyorsa
Aldatmayı kâdér bilmişseniz ömrünüze
İnsan olmak size yakışır, en çok…




Bir / iki / mermi
Önce sus
Sonra öl!




Kafası bozuk merminin son iç çekişi
Bitir bu işi éy hât!
İnsan olmakta kimin derdi.