Nujin.N. Demir (İlyada) yoldaşımın
şiirine yaptığım yorumun şiir hali

...

Hevale


aşk dediğin nedir ki
filamalar olmadan
pankartlara eğri büğrü düşmeden harfler
boyacı sandığına değmeden güneş
mülk düşler özgür olmadan
kıyamet kopmadan tüm lisanlarda
ve yüreğin ihtilali dünyayı sarmadan

aşk dediğin nedir ki

çocuk ölüsü bir mevsimde
duvarlara kızıl gülüşler boyanmış

heval
gözlerinden doğur baharı
çiçekler bir,bir vuruluyor
çabuk heval çabuk ..!

acı aşkı büyütürdü
şimdi annelerin
evlatsızlığını büyütüyor

mermi çekirdeği
ay çiçeğinden değil
demirin deliğinden
kovanını atarak çarpıyor
küçücük tene

kovanda çiçek büyümez
ve her baharda çocuklar
yeniden dirilir
o tetiği çeken vicdan
işte bunu bilemez


aşk dediğin nedir ki

beşiğin ülkesine
yorgun türkülerle
ninnilenmiş kentleriz

gözlerde
sabah karanlığına gömülü
fabrika işçileri çapak
ve alın teri
yüzümüzü yıkadığımız arınma

avucun içi
taş duvar
uzak ele ağır özlem sıkan
sıvasız nasırlar
emeğin dağları
sevgiliye onurla saklanan

heval..
aşk dediğin nedir ki
erik çiçeğinde yeşile düş toplamak hayat
kar sularında üşüyen çocuklar gerçek
kuru yaprağın dalına vedası yalnızlık
ve rutubetli uykusuzluk hasret
dört mevsim
kendi içinde gurbet



heval..
aşk dediğin nedir bilirmisin..?
Can Yücel’in gözleridir biraz

içinde deli kelimeler saklayan
argosu sağanak şair bir adamın
küfürler bakan gözleridir aşk


aşk dediğin nedir ki heval
aşk dediğin nedir ki...