Keşke bu kadar sevdirmeseydin kendini
Belki o zaman daha çabuk unuturdum
Sevda şarkıları çaldığında
Belki bu kadar
Efkar efkar çekmezdim seni her sigara yakışımda
Yada yada isyan etmezdim sensiz her sonbaharlara
Seni benden alıp götüren
Dalımdan sökülmüş bir yaprak gibi
Nerelerde kuruduğunu bilemeden


Keşke bu kadar sevdirmeseydin kendini
Çekip giderken
Seni kolay kolay unutamayacağımı
Gözlerimden de farketmedin’mi

Şimdi bir varmış bir yokmuş gibisin
Gittiğinden bu yana hangisine inanayım
Sen giderken
Bende unuttuğun yüzün kalmış
Kimbilir kaç şarkılarıma kattım seni bir gece vaktı
Yada kaç satırlarımı senle karaladım
Adını anmadan kapılara bakmadan
Bir günüm dahi olmadı biliyormusun ?


Keşke
Keşke bu kadar sevdirmeseydin kendini
Giderken hiç düşünmedinmi
Gözlerinin rengini
Denizlerin mavisinde arayacağımı
Yada yada esen her rüzgar da
Şaçlarının kokusunu avucumda toplayacağımı
Sensiz yalnızlıklarımın çekilmeyeceğini
Gözlerimin sabahlara nöbetçiliğini
Belki döner diye kapılarımı hiç kilitlemeyeceğimi
Gecelerimi uykusuz sabahlara
Senin gidişine haram edeceğimi


Keşke bu kadar sevdirmeseydin kendini
Gittiğin günden beri
Dargınım takvim yapraklarına
Hala gittiğin günün tarihi
Bir tokat gibi duruyor oracıkta
Elim hiç varmıyor o günden beri
Ayrılığını ve içimden seni koparmaya

Vadesi dolmuş akşamcılara döndüm sayende
Gittiğin günden beri
O üstüne titrediğin adam
Şimdi nerde akşam orda sabah
Uslanmaz bir serserilik durmadan peşimde
Vedasız gitmelerin olmasaydı
Bu kadar dağıtırmıydım kendimi az çok tanırsın beni
Keşke bu kadar sevdirmeseydin kendini



Üç beş gün de unuturum sanmıştım
Olayın sıcaklığından
Bu kadar canımın yanacağını
Kapıdaki ilk eşikten adımını atarken meğer anlayamamışım
Şimdi yalnızlığıma sarılmış
Bitmeyen kışlara döndüm yüzümü
Meğer baharları ben senle yaşamışım
Hiç bitmeyecek gibi bilememişim işte bilememişim
Şimdi sensizliğe çarpa çarpa
Günleri bitirme telaşına düşümüşüm umarsızca
Keşke keşke bu kadar sevdirmeseydin kendini

AYHANCA CÜMLELER
Ayhan AKDENİZ