7
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1573
Okunma

İsimlerin çağrışımı yok demiştim. Resimler öyle değil sana adadım bu şiiri Okumanı isterdim sevgili dostum Güven Gümüşe adanmıştır.
Öfkemi zamanla ihmal ettim
yüreğim dar bir geçitte
bunca yaşım başım almışken
değişen her şey gibi
müziği şekillere bölmeyi,
ruhun gelgitlerini
kısacık zamanda öğrendim.
aynı cümleyi birden çok satır başında
kağıttan gemilerle yüzdürdüm,
ana rahmine düşen küçük umutların
geri dönüşümsüz bir ömür katettiği gibi
yine aynı hal başım alır
müziğin tenhalığına karışırım.
’Dönüş dönüş bir film karesi gibi’
seni anmadan edemem.
biliyor musun isimlerin bir çağrışımı yok,
olduğum hal içinde-ne dediğimi en çok ben bilirim.
dövülmüş bir boksörün
düşen halini resmedebiliyor hiç ilgisi yokken zihnim.
bir başarı öyküsüyle berraklaşmak dururken.
yenilmişlerin, dövülmüşlerin, sövülmüşlerin;
şehrin ve vitrinlerin arka yüzünü tutmayı tercih ediyor şiir.
bu benim için bir ritüel.
çok geciktik şiiri imla hatalarından öğrenmek için
heba edilmiş zaman
şairler ana dilinden ürkek
ar damarını bulmayı ümid ederken
edinilmemiş her bir bilgide
seni ne kadarda cahilce içgüdülerimle
sevmiş olduğumu ima ederken
kendime sövmeden edemedim.
5.0
100% (11)