Salgıları berraktı doğumda fısıltıların
kulak ardıma sürülen damıtıda
boğazkesen çengelliiğne iliştirildi dilaltıma
ve neşter kapattı yarayı.
dikişini şöyle attı: erkekler ağlamaz, üzme ananı.

Umutla beslendim kırıntılarla; ogün, bu güne kadarın
Dökünmedim, düğümü yutkuna kaldı boğazım: tarumarım
tarumarım; ahengi bozuldu nefesime eşlikçi çalgılı sazların
sırasını bekler nefsi hakimiyetli dolu boşluklar
tünediği zaman dolduğunda, haykırır: gelmedimi sıram.

Ağlayan erkeklerden biri olmak istiyor bugün canım
Anamı ağlatanların başına çörek otu serpiştirmek
ardından kimyası bozulacakları listelemek
hecelerin.

Kesmiyor şiir yazmak: Çıban cam parlaklığına ulaştığında
kesilmeli hicranı dökülmeli
sonrası kendini tüketen bir ruh alemi musallatındır
köpürünce çılgın dalgalar
eritir ücrasında kumsalın, tüm özlemin
sona ermeden hırçınlığın her şafak önü
gün doğana dek süregelir bu işkilem.

Bazan alevlerin gölgesinde unuturum kendimi
siperine sakladığım gülüşlerim uyandırır rüyadan illaaki
uyandığımda kül serili olar üstüne herşeyliğin
evcil bir kır yolunda soluğumla başbaşa iken bulurum kendimi.

Hal ve gidişim zayıftı zaten mektep boyu
O vakitten emaresi hep çarpıktı mülkiyetimin
Ölümün rengini zengin gördüm: açık sarı vurgunlu
Yaşamaksa: katranlı soluğudur bir memleketin .
13.12.2014 18.50