Bir günün daha geliyoruz sonuna.
Ufukta yakıcı güneşin kızıllığını saklıyor bulutlar.
Ve bir gün daha bitmeye hazırlanıyor.
Belki de hayattaki son günlerimiz,

Zamanın hızlı çarkında kaybolup gidiyor
ömrümüz sezdirmeden.
Yapamadıklarımızı yapmak
keşkelerimiz için ek süre yok!

Geç olmadan tutunmalı hayata,
Bulutun maviliğini, güneşin kızıllığını,
ayın parlaklığını, yıldızların güzelliğini,
yağmurun rahmetini, denizin serinliğini,
yeşilin huzurunu fark etmeli fark ettirmeli.

Sevginin yüceliğini, dostluğun değerini,
vefanın güzelliğini bilmeli bildirmeli herkese!
Çaresizliğin çaresi olmalı dindirmeli acıyı.
Dertlinin dermanı, göz yaşında umut olmalı.

Zalimi değil mazlumu kucaklamalı.
Kuşların kanadına yazmalı barış, sevgi,
kardeşlik türküsünü ulaştırmalı herkese...
Bir gün daha bitmeden...


Son gündür belki deyip
o günü dolu dolu yaşamalı...!
Yaşamalı! çünkü yarın,
ömrümüzden geriye kalan ilk gün...

Muhabbetle,
Hanife Mert