Sersemin birine rast geldim geçenlerde
Yavuz bir kılıcım olsaydı, olsaydı o an elimde
Aklı uçuk biriydi her haliyle belliydi zaten
Koparırdım aklımı, en tez elden o serseriden
Uyumsuzluk aşikardı; akli dengesi ile gövde hor bakıyordu birbirine.
Gördüm Kendinden habersiz yoklamak geldi içimden ceplerini
Bir lira on beş kuruş toparladım tamı tamına
Yoldan geçen birini de çağırdım: günaha girmeyim, gözetsindi amacım
Buruşuk, façasına benzer bir kaç kirli kağıt,
güçlükle okunan aşka dair yazılar gözüme battı
Serserinin cebinden güç bela kurtarabildiğim pis kokulu o kağıtlarda.
Pis koksa da neyin nesi olduğunu bilmediğim adam
Sonuçta bende bir insandım; doğrusu acındım.
Saçı şilkeme batıp çıkmıştı sanki
Aşktan sevmekten söz ettiği, yarım yamalak tümceler dökülüyordu
çarpık dudağının bir ucundan:Bit kokulu adamın
Şarapsı renk, burun kökünü sağır eden kokular sinikti;
oturduğu, yaylandığı yana yöreye: taşa toprağa, ellerine, yüzüne
hatta, sözlerine bile.
’Kim inanır, kim takar sen gibi serserilerin ayyaşların sözlerini’ dedim kendime
Kim inanır senin aşkına sevgine
Eli karşıkini arıyordu sürekli; köreltmişti
Yaşadığı bu derbeder hayat üstelik.
’Uzaklarda ama...tanır mısın? Kokusuna benziyorsun da ondan sordum...’
Demez mi serseri; kolum kanadım kırıldı, düşüverdi sanki
Neyse ki toparladım: yine de çok eskilere gittim geldim
Şehrini sormak geldi içimden: sormaz olaydım
İyice delirdim, tokat atasım geldi
Kendimden utandım, sıkıldım aynı şehirli olmaktan
Oyun oynuyordu benimle dinsiz imansız belli ki
Ceplerini karıştırdı ilkin, birden aklına ne meret geldiyse durakladı
boşta kalan sol elini ceketin astar arasına daldırıverdi
Bir an kaçmak kurtulmak istedi canım pislikten, asıl bu sersemden;
Unuttum insan olduğumu o saniye
Ezik büzük bir menem buldu uzattı, belli belirsiz seçilen bir resim
Rezil duruma sokulan resimde ki talihsiz kız bendim.

Çirkef bir akıntıya kapıldım sürüklendim
Unutmuştum onu, ben sersemdim şimdi.

Lisede beni sevdiğini söyleyen biri olmuştu; oymuş meğer
Ne diye insanlığım ağır bastı da eğlendim onun yanında
Lanetledim kendimi
Eski bir arkadaştı, okul yılları doğal olarak tabii
Sevdiğini söylemişti, bende aynı anda onu sevdiğimi ikrar etmiştim
Demek ki inansam; sürdürseymişim o ikrarımızı
Bu rezil serseri ile yaşantımı geçirecekmişim meğer
Yine de içim kabardı dayanamadım, neredeyse ağlayacaktım da
Şarabına vuruyordu ha bire
Avucuna beş liralık banknot sıkıştırdım
Hızla uzaklaşırken döndüm baktım
Bir elinde boş şarap şişesi, diğer avuç çene altına dayalı
Boşluğa, ardımda ki boşluğa bakınıyordu en son ıraktan gördüğüm
Yürüdüm, son bir kez daha baktım, ilk köşeden dönmeden
İki eli birden göğsünü dövüyordu, sersemler gibi.
07.08.2010 01.30