güzel kelimesinin bir insana bu kadar güzel
yakışacağını hiç düşünmezdim
bir durgunluk havası hakim
içimi ürperten kelimeler var aklımda
yazabilsem ne kadar güzel olurdu kim bilir
ilginç şey, yaşayabiliyorum ki oysa
ve dahası böyle de yaşadım aslında.
kollarımı açardım olabildiğine
tek tek kırdılar, kırıldılar
şimdi kanatsız bir sinek ne kadar acıksa da
hani konamaz ya damla damla kanayan yaraya
işte ben de öyle kanıyorum
bir dinginlik var havada
seni tanıyan, tanımayan kim varsa
öyle şeyler anlattılar ki bana
biraz yorgunum şimdi
memlekette şiir yazmak zormuş, olsun
memlekette dediğin 80 sene belki
daha fazla yaşıyorum içimde oysa
yaşatıyorum ve seni
bir soysuzluk var havada
şimdi sana seslenecek kelimelerim havada
derken bir bakıyorum bir gün batımında
konuş, yada öl diye bir sese karşı
direnemiyorum
sen yaşa be güzelim sen yaşa
sen hep varol ve yaşa
ben ölmeyi seçiyorum
seni istemiyorum.