5
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1222
Okunma
’’ haylaz çocukların uslanmaz yanıyım ben
miraçtır dilendiğim gamzelerinden
â bu hayat bana duçar olanda ’’
yanma İbrahim
gök yarılıyor tutuştuğunda sönen bir odun
ardından sesin değiyor gürleyerek nefesime
çehremde güllere su veriyor ellerin
ve hiç ölmüyorum kederden
ta ki fecre değin
kanatsız uçmak tuhaf şey aşka
şahit olmaksa apayrı sancı
öğret bana bir eliflik yaşamak hazzını
uğra kalbime
mutlu bir sokağın gülen yüzüydüm önce
tamamen tesadüftü yazgımdaki dönence
suç benimse değmesin akkor sineme
yani yanma İbrahim
yanma ki balıklar gücenmesin