0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
754
Okunma
Irkçılığa, kendini beğenmişliğe ve herşeyi unutmaya, karşı yazılmış olsun bu şiir
Savaşlardan çok sonraydı
izleri bile belli değildi savaşın artık
parlak camlı binaları
geniş çizilmiş yolları vardı
karınları tok göbekli
yanakları mordu
düşünmeden yaşamanın keyfini tadıyorlardı
kahkahaları göklere kadar çıkıyordu güldüklerinde
yerleri,
dünyayı paylaşan kıtanın ortasındaydı
bazan savaş görüntüleri vardı eskiden kalma
siyah beyaz etkisiz
espirileri vardı aşağılayan
kendilerinden olmayan herşeyi
gülüşleri vardı
kafasallayışları bir de
müzikleri yoktu ama
marşları vardı her vakit çalan
ne yanlarında
ne de kalplerinde
başkalarına yer yoktu...
5.0
100% (2)
