Taştı sinemden,engel olamadım...




Umut gecenin ucunda parıldar

Yıldızlar surete bürünür

Gölgeler dallarda sallanır

Bir buğu göğe doğru yürür



Harabelerden naralar gelir

Aynalarda akisler belirir

İnkâr ile itaat kesişir

Varlık, yokluk için lanetlenir



Ay hükme razı görünür

Kalbinden isyan gelir

Yıkılırken mavi kubbe

Işık karanlıkta ezilir




Yılgın bir kız çocuğu

Elinde mendille gelir

Bir çığlık siler boşluğu

Kaldırımlar dile gelir



Bu mizaç bu sayfaya dar

Kader mührü acıyla kurur

Ceset değil fikir çilesi

Yakar ruhu ve kalbi durur



Sığıntı bir gözyaşı

Mendillerde tutunur

Bir yetim naaşı

Melekler saf saf durur



Istırapsa ıstırap

Biri bitirsin bu oyunu

Yakılsın irade ateşte

Ve kurusun insan soyu



Hükmü geçmişe ait

Masallar dinliyor

Sonradan var oldu

İşte bundan inliyor




Firari duygulara

Tasmalarınız dar

İhtiyari kurguya

Gayretler heba…