Ah Hazel;
Ne ihtişamlı totemler
Nede annenin kehanetleri,
Söndüremeyecek günahlarımızı,

Düşlerim, doğan marka bir otomobilin
Arkasında kafasını sallayan it gibi sıkıştı,
Bir şiirin ortasında kala kaldım.
Ah bir tutsaydın elimi,
Karşısı uzak mıydı?
Karşısı günah mıydı?
Dün gece,
Düşümde,
Doğunun her hangi bir kentinde,
Altı çocuklu bir annenin rahmine,
Yedinci çocuğu olarak düştüm.
Yedi gök çöktü üstüme,
Yedi keder boy bitti karşımda,
Yedisine bastı acılar,
Yedi düvel ağl/adı hAlime,
Bir şiirin dehlizlerine tutunmuşken,
Bir masalda kayboldum.
Bir aşka;
İki masal çok değil mi Hazel;
Ah Hazel;
Sen saçlarına fırtına takıp gittiğinden beri,
Buğulu pencerelere ismini yazdım.
Boğazım ipe öyle bir meyilli ki,
Sen tabureyi koysan,
Ben tekmeyi vuracağım.
Jilet olsan ustura ağzında,
Bileklerim dünden rençber yoluna,
Söyle bana Hazel;
Hangi cehennem soğutur acımı,
Hangi an/ı azaltır sancımı.
SEN OL(m)azsan


Nöbetçi_Piyanist