sade nefes alıp veren biri
ne kadar hayattadır
susar
canında yongası yok artık
üzerinde sevdiği entarisi
birisine bir tanem dememeli
bir tanesi yok artık
dokunmaz kağıda kaleme
ağlamaklı olduğunda bile
elini sürmez mendile
konuşmaz kimseyle
susar
kadım benim o
eski kız arkadaşım
ve daha eski komşum
canında yongası yok artık
karnında oğlu öldüğünde beri
hayatta yok
zaten kendi de yok artık
bir tanem dememeli birisine
babalar alışır da görmediğine
analar unutamaz yaşatır içinde
canının yongası yok artık
yok demez ama
yaşar, yaşatır içinde
anlatmaz, anlatamaz
susar
bir çiçek gibi durur masada
dışarı çıkar arada sırada
eski komşum, kız arkadaşım
şimdiki karım
ne eve ne dışarıya alışır
bana çok uzak, uzun yolları
karınca ömrüm yetişemez ona
o ise unutmaz, bekler
susar
derken kayboldu bir gün
gelmedi bir daha
yok muydu acaba böyle biri
sade bir mektup kaldı ondan geri
açmadım, açamadım
mektup bile yerinde öylece
susar