" Beklemek "
Ne kadar zordur bilir misiniz?
Lügatımıza dar gelir bazen.
Gözlerimizi uzak bir hayale daldırıp
Kimi zaman derin iç cekeriz anlamsızca.





" Bekler " insan
Kimileri durakta otobüs beklerken üşütür ellerini.
Kimileri bir kadını beklerken soldurur elinde ki çiçekleri.
Kimileri ise unutamadığı aşkını bekler
Ağarırken saçları
Çürütürken yıllarını.
Ama nedense dönülmez gidilen yoldan.





Mapus da gün bekler bazıları.
Bir baba doğacak çocuğunu
Bir ana ise askere uğurladığı oğlunu...
Bakkalcı gelecek parayı
İşçi ay sonunu...





" Beklemek "
Zordur aslında.
Boşuna sarhoş olmaz bir insan.
Boşuna ağlamaz her gece bir kadın.
Eşinden ayrılır yok yere adı " orospu’ ya " çıkar.
Oda öleceği günü bekler.
Zengin olmayı bekleyip olamazken bir insan
Kirasını ödeyemez kendini 30. Kattan atar.
Sokakta yatan adam
Yazın gelmesini bekler.
Kimileri
Kışın sobanın üzerinde pişen kestaneyi bekler.





" Bekler " insan hesaba katmadan sonunu...
Velhasıl çok şey beklenir de..
Ölen şehir
Ölen şiir
Ölen ana
Ölen baba
" Kundakta ki ölüm beklenmez " derler ya hani
Bekleyemez insan.
Ansızın yıkanır
Ansızın kazılır toprak!
" Âââh " diyorum;
" Sayılı gün çabuk geçer " derlerdi de inanmazdım
Geçermiş
Âzrail bir anda çekinmeden / beklemeden gelirmiş...