Bulutlar, şehirler, yağmalandı.
Çocukların düşleri, kadınların geleceği;
başkalarının kurgularında tuttuldu.
İnsan hangi ara Neandertale döndü?

Dövülmüş bütün surlarından
düşer-im, biliyorum., beni tut-ma.
Düşmüş bütün şehirlerde
Kavgayım ben, çok eskidir dövüşlerim.

Yenilmeyi hazmedemeyen
pehlivanların hepsini dövdüm.
Savaş meydanlarından
kaçıp hep sana sığındım.

Tuttunduğum bütün şehirler düştü.
Yenilgiyim ben,
Tüm savaşlarımı senin için kaybettim.
Biz seninle mahşerde hesaplaşırız.

Tutmasan, bu gece giderdim;
Şiir eskisi bir yalnızlıkla, sana hiç
bahşedilmemiş bir hayatı;
Duraksız, maksatsız, telaşsız;
şehirleri sokak sokak,
geceleri adım adım aramaya.


Sen orda ben burda,
başkalarının hayatında.
Savaşların ortasında,
korkan hiçbir çocuğun
bir damla yaşı, bir parça ekmeği
etmez bizim kederimiz.