KÜLLER…



Ateşe verildi nehirler
Tapınaklarda kutsanmış suskunluklar
Yakıldı düşler
Akan kanlarda yeşerdi ölüm
Rüzgarda cesetlerin taze kokusu...



Allarla yıkanan şu toprak bu insan erozyonu
Deniz çok uzak varılmaya
Aryalarda savaş melodileri
Tütsüler eşliğinde vurdular tayları...



Helena sarı saçlarını kazıdı sonbahara
Alev alev yağmur düştü kuru otlara
Tozlar tozlara
Küller küllere koştu
Üç bakire sol göğsünü kesti sundu ulu çınara...



Döküldü Tanrıların göz yaşları bir oluktan
Yapraktan sallara bindi tüm karıncılar
Kemiklerin sızısı ne korkunç yer altında
Birde şeytanın arabasından çıkan o gıcırtılar…



Karanlığı pelerin yapmış insan avcıları…
Kurtuluşa koşanlar kalıp kavrulanlar..



Kaçışan kuşların yarası sarılmadan
Dağladı kadınlar kendi rahimlerini
Düşmesin diye yerlere çocuklar
Güneşte kurutulurken tüm dualar
Son kalan bir azizenin elinde soldu gelincikler…