kaderime yön vermiş
bendeki yasak sevdalar
aşk aşk dedikçe yürek
bahtsızlığına yanar olmuş

tam buldum derken ruh ikizimi
oda hayatın içinden bir yıldız gibi kayar olmuş
geçen aylar yıllar ömrümü benden bir bir eksiltiyor
zamanımı nasılda amansız bir usta bir hırsız gibi çalıyor

umut ekip ben hep hüsran biçtikçe
güz vurgunu gibi hayatlarda insanlar savuruluyor
öylesine mahzun öylesine saf durup dururken
neden feleğin sillesini fukaralar şamar ile yiyor

dünya bir alıp bir verirken can pazarında
hayatın kasıt -ı nedir ki garipler hep hor görülüyor
değişmez kaderin oyunu bu
düzen hep böyle ,kasırgalar önüne geleni hep alıp götürüyor

döndükçe dünya
mercek altında durmadan ısınıyor
atom bombası gibi şu insanlık denen varlık ,kainatı
her geçen gün yok ediyor

fırsatlar elden kaçınca
bir daha asla gidenler geri gelmiyor
zaman girdabında aktörler durmadan jön değiştiriyor
aynı kaderi tanrım dönüp dönüp dönüp de neden insanlara yaşatıyor

beni sarhoş eden şu kör kütük hayat
nasılda düşerken acımasızca son darbesini indiriyor
tutmuyor hiç kimse ,hiç bir kimsenin ellerini
tutmuyor ,hiç bir sevda, hiç bir sevdalının yerini

yabancılaşmış yüzlerde ,donuk bakışlı gözlerde
neden hep ağlayan iyiler olmuş yıkık virane gönüllerde
kemlik deryasında kaybolmuş insanlık nerede
nerede o merhamet nerede o saf iyi niyet nerede

kalpler hep kin dolmuş ,
almıyor akil makul birini
alamıyor sevdayı kalp ,taşıyamıyor şöyle ömrünce ,
zikreden gönül tesbih ediyor kalp ALLAHın ismini ,ama insanoğlu neden böyle

gönlüm büklüm büklüm olmuş ,
sanki hayatım çarmıh ta ,tıpkı isa nın kaderi gibi
bulamıyor hiç bir zaman insan
neden bulamıyor bu dünyada hiç bir zaman dengi dengini

c.ceylan yılmaz