gitmek
susmak
ve kararmış bir sır misali
pul pul dökülmek var aynalardan

unutmak
ve unutulmak var mahşere kadar

kapkara dehlizlerde yiten çığlıklar gibiyim bu günlerde
azatsız ve katıksız korkularım var
oysa ki unuttuğum her şeyde yaşamakta bir yanım
can çekişiyorum
ölmeye yatan bir hasta kadar

sıtmalı bir hasretle titriyor yüreğim
ah ben
ah ben neden aptalım bu kadar

nehirler yürüyor bir yerlerde mütemadiyen duyuyorum
uzak denizlerde bir yelkenliyi fora ediyor ruhum
ölümüne özgürüm üstelik
bir martı kadar



kırk düğümlü bir kedere tutsak saçlarım
aklım uğurladığım bir gurbet treni gibi
gözden kayboluyor bir anda
nasıl da hızlı ve hınzır
firar eden bir mahkum kadar

kutsanmış bir sağanak bekliyor toprak
yağmur duasına kalkan avuçlarda
naır tutmuş bir kader çizgisiyim
kesin ve keskinim bir hançer kadar

işte gidince böylesi gitmek var
susmak
ve kararmış bir sır misali
pul pul dökülmek var aynalardan
unutmak
ve unutulmak var mahşere kadar…

CEYDA GÖRK
18 OCAK 2014