hep aynı yöne bakarak söylenen şarkılar vardı
eteklerimiz tutuşurken denize doğru
ne yalancı unuturduk geçmişimizi
inansak mı yengeçlere
ıslanırken kuru kalmak ne demek

galiba benim şekli şahanem
kumların altından elini uzatan sevinçler gibi
boynuma dolanmaya hazır
sarıl bana bin ahtapot gücünde desem

oltanın ucu böyle oynak ve iştah verici
bir serabın göğe yükselmesi mi desem
kapanıp ipin ucuna titretiyorsun ya kalbimi
azalıyorum biraz sevinsem

ölü ağzınla dudaklarını öptüğümde yokluğun
artarak vuruyor kayalıklara
dalgalar çalsa sevineceğim yeni bir şarkı başlıyor
bu sıcak yaz gününde
sevgiden vazgeçmek ne kadar zor

suyun ışıltısında gecelerimiz uzuyor
sen bir okyanus gibi özgür
bilmem neresindesin yakamozların
yükleniyor kıyıların tükendiği yerde
bir şey anımsayıp kaçırıyorum aniden
ismini söylesem
ay ışığını sıyırıp geçiyor mehtap.