3
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
1447
Okunma
gözlerim yola düştüğünden beri
düşlere sakladım ilkbaharları
o yüzden hazanla esiyor
başımda yeller
yoksul yanımda
mevsimsiz güller yeşeriyor
ay ışığında göğüs sesiyle uyanıyorum güne
gurbetten sılaya düşüyor adım
yolcular gelip geçiyor
zamanın isli kıskacından
alıştım
ekmeği suyu bölüşmek gibi bölüşüyorum seni tüm dünyayla
sadık kalamıyor kaçmalarım
gittiğim yere
ardımda bir sen kalıyorsun
bir de tüm dünya
küsüyor bana
yıldızlar ağlıyor
bulutlar kangren
söküp atsam kirpiğimi
içime akıyor zehr-i aşk
bir çukur aç
uzanayım kirpiğinin gölgesine sevdiğim
kapat gözlerini
sıkıca örtün üstüme
üşüyorum
Cevap Yaz