bugün benim dogum günüm
bugün,bir yaş daha yaşlandım.
ortaokuldayken,lisedeyken
hep,18 yaşı merak ederdim.
o, zamanlar çocuk aklıyla
18 yaşıma geldigimde
her şeyin benim için daha iyi olacagını
sanırdım...
keşke,büyümeseydim
hep çocuk kalsaydım...
ekmek elden su gölden nasıl olsa
hayat,beni bu denli yormazdı.
insan neden bu kadar çocuklugunu arar oldu
ne ara bu denli,birbirimizi anlamaz olduk.
neydik ne olduk
teknoloji mi? bizi bu denli degiştirdi
duygularımızı...
bakan kör mü? yoksa,dilsiz sagırmı olduk?
bu kadar mı? sevmiyoruz kendimizi
iyi ki doksanların çocugu oldum
bebeklerim vardı,
erkek gibi sapanım vardı,kuş lastiğim vardı
cipslerin içinden taso çıkardı..
onları bırıktırip,
oyun oynardık
o piti piti karemeli sepeti derdik
maydonoz abla balkondan atla diye
oyunumuz vardı,hep onu oynardık çogunlukla
mızıkçılık yapan oldugunda da,
oyundan çıkarırdık
torpil yapmazdık...
çocuklugum dolu dolu geçti benim
o zamanlar ne şanslıymışım
büyüdükçe gördüm kiii
herşeyin tadı çocuklugunda kalıyormuş
ben,şanslıyım ki...
annem,babam
o günleri bana dolu dolu yaşattı..
ya yaşayamanlar
en büyük mirasım
kendim için...
her bayramda mutlaka bayramlık alınırdı
butik zeynep,teyzemiz vardı.
ailecek,halamlar amcamlarda gelırdı eşleriyle çocuklarıyla
herkes çocuklarına bir şeyler alırdı.
begenmediğimizde kimimiz aglardı.
hep,mutluyduk işte..
şimdi de halimize binlerce şükür...
ama,o günlerdeydi asıl dogumgünü
benim için...
bugün 29 yaşına girdim
her şeyin hayırlısı....
doksanlar kadar
hiç bir şey mutlu olmasa da
mutluyum.