Ah şu mecruh gönlümün kanayıp duran yanı
Yıllardır bu yarayı saramadım neyleyim
Uğrunda perperişan eyledimse de canı
Daha senin zulmüne varamadım neyleyim


Ben sana müptelaydım ben sana öyle düşkün
Kıymetini bilmedin kurulduğun bu köşkün
Sen kurşuna dizerken umutlarını aşkın
Bense bir fiske bile vuramadım neyleyim


Hiç kimseyi sevmedim daha senin dışında
Çok üşüdüm hasretin bitmez karakışında
Adın düşer dilime her duamın başında
Seni sevmeye bir son veremedim neyleyim


Ne acılar çektim de hepsi gelmiyor dile
Bil ki yediğim ekmek aldığım nefes çile
Şimdi çoluk çocuğa karışmış olsam bile
Sensiz mesut bir yuva kuramadım neyleyim


İsmin anıp kalbimi yaralamam desem de
Mazinin perdesini aralamam desem de
Senin için tek hece karalamam desem de
Gel gör ki sözlerimde duramadım neyleyim


Ben küllere dönerken yangının da her gece
Sen başka gönüller de çoktan olmuştun Ece
Ister beni aciz bil istersen sefil-cüce 
Bu aşkın zincirini kıramadım neyleyim


Saymadım yokluğun da kaç kez geçtim sırattan
Ne zevkten payım aldım ne bir parça murattan
Zulüm görse ürperir bu astığım surattan
Yıllardır bir gün yüzü göremedim neyleyim


Ey gönlümün illeti ey vefasızın kızı
Evvelimin katili ebedimin hırsızı
Delini dirhem dirhem öldürdü de bu sızı
Sensiz mezara bile giremedim neyleyim

Mutlu Aydurmuş