yüksek sesli bağrışmaları teslim etmişken sokak satıcılarına
göz çukurlarımızda terleyen masallar anlattık
çocukluğumuza
Kırıldık
çocuk dediler
büyümeyi ne kadar çok istedik içimizde

korkular bile büyütemedi içimizdeki korkak çocuğu
her an ip atlamaya hazır
misketin yuvarlanışını dahi hiç unutmadık
küçükken diye anlattığımız anılarımızda
şimdi sokak aralarında yuvarlanıyor
mavi misketimizin son vuruşu
ne kimsesizliğimizi söyleye bildik
ne teslim olduk hayatın acıyan yanına
isimler
hayaller
perdesini çekerken gözlerimize
soldu takvimin sarı sayfaları yaş dönemlerimizde
mavi çığlıklar hapsettik yüreğimize
en ince yerinden kırıldı yüreğimiz
bir damla göz yaşıyla kuruladık
kanayan yanlarımızı
bir kimsesizlik
gelip oturdu oturaklaşan yaşımıza
sokulurken koltuk altlarımıza yalnızlığın rüzgarı
aynalara ihbar etti beyaz saçlarımıza
dizlerimiz de yılların sancısı
her gece yüzümüzü yıkar sabahın ölen yanı
gözlerimizin pusu
öperken sol yanımızdan toprağı
acıyız diz boyu

şimdi çocuklarımız biriktirirken anıları
baba
çocuklarıma anlatacak sen gibi anılarım oldu benimde
hani baba büyükler her şeyi bilir derdin ya
şimdi söyle babam
içimdeki çocuğu hangi mahalleye salsam
yeniden gelip bulur mu beni
alıp getirip s/aklar mı kimsesizliğimi
senin kollarına


Tüm Kalemi ve Kelamı Şiir Kokan Dostların Babalar Gününü Kutluyorum
Saygılarımla