kazara bir haber duyulsa
filanca “-Alamandan izine geliyomuş”
o kadar!
hatta gerçekle alakası olmasa da
eş-dost-akraba, kim var kim yoksa
herhangi bir Alamanyalının evine doluşurlar

jip, minibüs, kamyon hatta
traktör kasasında
bin-bir ayak, bir ayak üstünde Yalvaç’a
üstlerinde en yeni “düğünnük urba”lar
sabah ezanına yakın İstanbul’dan
gelecek otobüsü beklemeye koyulurlar
gelip; iki saatlik yoldan

köyde bir bayram havası
gökyüzünde bu güne değin görülmemiş
öylesine bir pırıltı
mevsim ne olursa olsun
olmadık çiçekler açardı
herkes iyimser, herkes gülümser, herkes masum
varsın bizim evden
hatta akrabamız, hısımımız, ahbabımız olmasın
hepsinin hasreti bir ayrı..

kapılar ardına kadar,
pencereler-perdeler açık,
dam, avlu, sokaklar süpürülmüş
uzak-yakın, eş-dost, konu-komşu
müjdecinin hediyesi yün çorap
geceler boyu
-uykusuz kalınıp-örülmüş
mutluluğa, ömre bereket olurdu
sevinçler sevinçler üstüne doldurulurdu

kazara Akyolağzı’ndan
yeşil bir cip göründü mü
ya da olmazdık zamanda bir araba gürültüsü,
bir düdük (klakson) sesi
kendiliğinden fırlar kahvelerden
bütün evlerden birileri
zemberekten boşanmış yay
çayıra çıkmış tay gibi
tetikte beklemekte olanlarla yarışırcasına
gördüğü filan yoktur aslında kimseyi
“mücüde ebe, dede, amca, hala, yenge, abıla”
gelen araba kime daha yakınsa
kaldırır olmadık birilerinin yüreğini

yüreği ağzında yaşlı anaların
Alamancı yere inmeden daha
tiz bir “yavrııımmmm” sevinciyle ağlar
kendinden başka hasret çeken yokmuşcasına
doyumsuz öper-kucaklar, sarılır-öper kucaklar
ağıtlar yakar

e(vi)mizin öğü dee payam ağacı
içimde hasretlik ölümden acı
anasının daa her derdinin ilacı
getme alamana, (getme) güldür ananı
alamanda galsın alman parası

e(vi)mizin öğü dee çalıdan çelen
aştım gapıları da yok ku bi gelen
yanımızda olsan da yeterdi kölgen
getme anam yavrım, (getme) güldür ananı
aşımıza zehir alman parası

…































elden-ele evin bir odasına tıkıştırılır
çantalar, poşetler, valizler, bavullar
Alaman şekerleri; nanelisi, çikolatalısı
ve filtreli HB sigarasının dumanı
en kısa zamanda bütün odayı kaplar…

mayıl mayıl; anadan, babadan,
paralıyı sevenlerden bakışlar
söylenebilecek başka şey kalmamışçasına
“-şükür”
“-hesapsız şükür”
“-şükür elhamdülillah”
“-şükür Alla(hı)ma
ölmeden seni bi(r) da gördüm ya
taha ne isderin.”

“-ekmeğe “birot” deyollar”
“-desen(y)e ot yeyollar”
“-ekme(ği)n içine ot mu goyollar da”
“-bi ekmek altı lira”
“-burada yetmiş guruş”
“-buranın parasıynan onbeş liradan fazla”
“-mark deseniz ya
ya da bizinkine Tü-Li de(yi)in”
“-valla bedafa yaşayoz
Allahın ekme(ği) onbeş lira olu mu len
bi(r) amele gömüyesi”
“-haa!! öyle mi…..”
“-ekmek yemeyviseniz olmayo mu”
“-burada yediğinize sayın,
burada bol bol yen, orda yeme(yi)n”
“-ekmeği buradan götürün”
“-onnar bi diliminen doyar
biz iki ekme(ği)nen doymayız”
“-su işmezlerimiş öyle mi”
“-bire içiyollar”
“-ben gaynadır da su içerin”
“-Allah, Allah”
“-aman gardaşım bire-mire işme
çoluk-çocu(ğu)n nafakası”
“-tabii onnarın dinin de günah değil”
“-bireynen başlarsın
arkası geli(r)”
“-ondan zındık gibi şişiollar desene”







Resim işte öyle bir gün
Rahmet diliyorum