köyde herkes bilirdi Alamandan
kimin mektubunun geldiğini, ne dediğini
tafsilatlarına varana kadar
duyan başkasına anlatırdı
altı-üstü bir sayfalık mektup
efsane olurdu

“-yılını doldurmayınşa
Alaman izin vermezimiş,
meğerinem; “anan öldü”, “boban öldü” deye
garağoldan telgıraf çekdirecemişsin de öyle”

“-eh! ha! neydelim yerlerinde sağolsunlar
sa(ğ)lık habarlarını alalım da
nekdip yazıyo, aydan aya da olsa
isdedik mi mark da yollar”

“-bana ovadan iki dölüm de olsa
yer alıvırın” deye habar göndermiş
“-nekdip yazın acala
parasını yollayayın” demiş

“-bizi de çocuklarını çoğ ö(ğ)semiş
yanına aldırmağ uçu isteg yap(a)ca(ğı)mış
Alaman çok çocukluları isdemezimiş
emme çok çocuklular m(u)aazzam
çocuk parası alıyollarımış
nerdeyse mayışını katlatdırıyomuş
kimisi gardaşının çocuğunu
file üsdüne geçitdiriyomuş”