3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1810
Okunma
ekini kader b’içtiğimiz keder.
gıcırdayan kapılara umut adını koyduk
tek gözlü uykularda yarı ölü yaşıyorduk.
kanadımızı yolup uçun dediler,
göç dedikleri içine düşmesiydi insanın.
taş nasıl kuyuya düşünce uzak bir ses çıkarır
ölüm düşünce göğüs kafesine ses çıkarmıyor
koltuk altında üşüyen bir sığınaktı kalbimiz
sessiz hıçkırıklarını duyduk.
bir ölünün dirilişi nasıl beklenir
beklemek dünü yarına eklemekti.
acı geçmiyor bugünden yarına geçerken
nefesimiz sıkışırken kursağımızda
içimizi dahada oyduk.
altı üstü ölümdür dediler.
sırtımızdan düş dünya
senden de doyduk.
/yüksel batu
5.0
100% (9)
Cevap Yaz