1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1598
Okunma
denize baktıkça mavileşti gözlerim
değildi gözlerim gerçek
ne de mavisi hakikatti denizin
Bir gemi düdüğüyle başladı herşey
gözgöze geldik, kucaklaştık
ellerimizde deniz,
sarılınca kollarımızda
sarılınca işte biz, öylesine bir toprak kokardık
ilkokul tatiliydi vakitlerden
kadife çiçekleriyle bahçeli bir evdi
çağırdık, durmadık
camlardan yansıyan aydınlıktı gökyüzü
buruk bir acıydı, yırtıldı ağzımızdan dünyaya
mutluluğa tozlu resimlerde bakakaldık
güzeldik yani güzel olmasına
elimizde yeniden karanlık çantalar,
yeniden dağıldık sokaklara
ardımızda gözlüklü bir çocuk,
gözyaşları,
bir umdun eksilmesi ve siyah beyazdı yeniden gökyüzü
yaşlı kadınlar uyuttu bizi dizlerinde
ağladık, ağladık, ağladık...
denize baktıkça mavileşti gözlerim
bilirim!
değildi gözlerim gerçek
ne de mavisi hakikatti denizin
5.0
100% (2)
Cevap Yaz