Hani hep söylenir ya
Sevmeyeceksin
Ondan fazla
Ya da senin kadar sevmeyecek .

Yok be yüreğim
Seveceksin
Öyle bir seveceksin ki !
Giderken gözlerine bakmaktan içi yanacak
Sol yanı uyuşacak
Ve
Nereden sardım başıma bu
Belayı diyecek..

Duasız aşk mezarlığında
Sen susacaksın.

Yüreği konuşacak
Gözlerindeki teslimiyeti ile
Aşk dergahını tavaf ederken .

Sahi aşk neydi
Diyerek
Utangaç biraz da mahcup olmuş şekilde soracak
Haftada bir kapıya gelen bohçacı Hasret’e
Sonra yirmi dörtlük komşunun kızı Özlem’e.

Sonra
Sonrası yok
Unuttukların aklına gelecek

Sen benim başımın belası mısın diyeceksin
Her aşık gibi !
Pencere önünde beklemeler sıraya girecek
Aşık olduğun gelecek
Firar etmiş aklına

Sonra yalnızlığın çekilip köşe başına
Gözlerindeki iki kişilik rüyayı seyredecek
Artık ne sen, sana benzeyeceksin
Ne de hayat eskisi gibi sana hükmedebilecek.
.
.
.
Giderken
Öyle bir öp ki nefesim kesilsin düşsün ayak uçlarına.