’cıva gibisin’ derdi
’tam avucuma aldım sanıyorum,
bir bakıyorum; yoksun.’
...

bütünün zerresiyken
her şey içimde
seslendim, kendimde yoktum
ondandır anne
...................................

akıl işi değil elbet Dal Boy Süleyman
gözlerinden düşürdüğün sessiz harflerle
roman yazmak sayfa sayfa karanlığın alnına
okudukça iman etmek, büyümek bir yalana...

hoyratça kırdığın her dalın dikeninden
parmaklıklar örmek sonra,içimdeki varsıza
savurmak hayatı, gamsız; Süleyman
kirpiğin ucundan, bir düş uğruna

(varsız dediğim de, kristal çocuk.
demir kapıların gölgelerine
kilit yuvasından ışık sızdıran...)

her ışık cennete koşmaz Süleyman.

(burnuyla, rengini eşeler gibi
morarmış kabuğu deşiyor yaprak
başı düşmüş karanfilin yüzünde
kızılın sırrına ağıt yakarak...)

her yeşil bir soru mudur aşka Süleyman?
cevabı kökünde kalan
her gülzar baharında haklı değilken
her hazan, talan...

bana gözün gibi b/akmadın ya hiç
bu düğüm ondan

ne kadar sınarsan sına
kan gölünde ’hiç’lik doğuruyor zan
yaprağım sancıyor yine,
sol dalımdan in Süleyman

filiz çelik


../04/2004