mavi yeşil çağladım hep, kara gözlerimde aşkı
güle dokundu ışıklarım,bahara döndü zaman...selamı sarhoş
ve illaki düşürdüm kirpiklerimden damla damla esmerliğini apansız inen gecelerin
yanıltmasın seni çilekeş ayaklarımın çıkıntıları ve alabildiğine çirkinliğimiz
geçtiğim her yüreğin alt köşesine yıldız yıldız izler bıraktım
sonrası girdaba dönüşen
ve hep aynı yerde indim...
onlar gittiler...
öncesi buruk...
sonrası alışkanlık

kendi sesine sağır bir buzdağıdır artık yüreğim
bakma...iki kadehe vurdum diye iki mısra sözü
eriyecek değilim
bırak essin kutuplardan çaldığım rüzgarı içimin,ey yar
değil mi ki herkesin saklı acır bir yarası var

yar...
yüzüm yüzüne vurduğunda uçuşmuyorsa sana doğru kelebekler eskisi gibi
anla ki mağduruyum zincirsiz umutların, düşler bağlanmalıdır
ben...
bir bakışına, kurak bir coğrafyanın iklimini deviren
lakin Nazım’ın sözüyle sofrandaki yeri öküzünden çoooook sonra gelen,
en olmadık yerinde zamanı yalanlayıp
hiçliğe terkedilen
....

oysa hükmü bellidir uzun bekleyişlerin
ve yol gidenindir
kırgın ve cimri bakışlarımda ne buluyorsan şimdi
al...
hepsi senindir...

14/02/2012

filiz çelik