çıkmaz
kardan adam gözündeki
soğukça,heyhat yanmış odun kömüründen dem vurur bazan hayat bir sır ki içimde seni, dışımda beni saklar bir kök ki derinden yoklar seni kendimden aklar çok eski şarkıdır bu kalmamış söyleyeni ben kalbimin suskunuyum dillendir beni saydam bir çizgide böyle nokta mı anafor mu madem ki yola çıktın varmak bu kadar zor mu hani az dolaşmadım dağları ve çölleri gör bak şuramda durur kurumuş kan gölleri boğazımda kaf dağı ağzımda ölü kuşlar söyler misin bu masal yeniden nasıl başlar filiz çelik |