Eskiden her evin bir kokusu vardı
Ananemin evi farklı
Komşumuzun evi farklı
Teyzemlerin evi farklı kokardı
Her evin farklı bir havası
Sade mütevazi bir yanıda vardı
İnsanlar kapıyı açarken samimiyetle güler
Gelen kendini evinde sayar
Sofralar dolar taşardı
Odun ateşinde yapılırdı yemekler
Kokusunu duyar diye komşulara da dağıtılırdı
Neşe vardı mutluluk vardı tabağa kaşıgı çalarken
Yerde kasnak üzerinde sinide yenirdi yemekler
Ne lüks masalar ne sandalyeler vardı ama
İnsan bir başka olurdu yer sofralarında
Derdini anlatırdı komşularımız
Dinlerdi annem akıl verirdi
Fitnelik yapmak kimsenin aklına gelmezdi
Herkesin evinde hemen hemen aynı eşyalar
Aynı yemekler yenirdi
Birinin bir şeye mi ihtiyacı oldu
Elinde fazla olmasa da insanlar paylaşmasını bilirdi
Kimse olduğundan farklı görünmeye çalışmaz
Olduğu gibi aynı görünmeyi mağrifet sayardı
Evlerin kapısına kilit vırulmaz herkese açıktı
Kapıdan girer girmez alırdı insanı evler
Avluda domates salçası kokusu
Terasta koruklar salkım salkım
İkram edilirdi buz gibi koruk şerbetleri
Bayram olurdu Tire ye gidişimiz
İzmir Tire yolunda bağ bahçeler vardı
Dinlenirdik bir bağın önünde işçi kadınlarla
Ev ekmeği zeytin yerdik
Kimse demezdi bunlarda kim
Herkes paylaşırdı bir lokmasını
Sevgi ve insana sadakat vardı eskiden
Akşamları çay bakır çaydanlıklarda demlenirken
Hoş sohbetler vardı
Bizler sokakta oyunlar oynar
Ananem kapıda kadınlarla oturup bakardı
Şimdiki gibi dört duvar arasında geçmezdi çocukluklar
Çamurdan pastalar yapardık
Gündüz sokakta motor sesleri at arabası tıkırtıları
Akşamları çay bahçelerinin cıvıltıları duyulurdu
Güzel tiremde…
Eskiden herşey farklıydı her yerde…
CANSU KALÇIK