herkesler uyumadan uğramalıydın
kırlentleri toplayıp odanın
sahilde boş odalı bir otel bulduktan sonra

ipek. mahmure teyze gibi kıvırtıp sokakta yürüyen kedilerden dilendim
benim hastalarıma alfabeden yirmi sekiz harf kaldı
o gitti. ipekti, pekti, geride ağlamaklı bir gece bıraktı
yağmur takıldı ayağına yetim itlerin
şehvetli yanaklarından dönüp bakamadım
mavi tinerle incindi
inceldiği yerden boşaldı bulut

karşıdan görünce tanımak istersin
olağan üstü kalp muharebelerinden bağışıklık kazanıp çıkan ve sonra çok dönüşmüş gözyaşlarıyla gömülü
çocukların mendil sattığı köşelerde midye kabuğuna basıp kırdığım inci oldu su
oysa biz yok, o varken o tiz ses delilik
tanımadılar hiç beni

yatağın boşluğundan acılı bir feryat koptu
duydum kelimeleri
çoğunlukla isyan eden çocuklar doğurdu dişi ejderha
yumurtanın sarısıydı saçların
bir film seyrettik
değişmedi hayatlarımız
kaldık
meyve ağacının yaprağından kayıp toprağa düştü kurt
çüktü.

çöken gemilerin sırtına vurdu ayakları
kaç katalog adam edebildi ki bizi
paraleli olmayan meridyenler tanıdım london kıyısında
hiç görmedim, hiç duymadım, hiç okşamadım
do çaldılar sadece
fıkranın komik olmayanıydı
saklamadık gece eskiyi
küflü bir küfür gibi karanlığa bu saklanış
ah nasıl da yıpranıyor zaman
ses sese yalnızca acımasız bir hastalık krizi
bu hüzün beş saniyelik on voltluk ampul ışığı
tanrılardan armağan bana hamiline anne sirkesi
salıma binip, atacağım hüznümü bir gün bu denize
anlamayacaklar beni

bu kenti baştan soyup, yuvarlamalı uçurumlara
sızarsa çocuklarınız patlayabilir sayın inci hanımlar
ah adalet, narin dul, sıralı kaynana muhabbeti, füsun gözler
tırnakları ağız kazasında ağır hasara uğramış sessizliğim
örtsem üzerimi
örtseler çırılçıplak
fakat...
rüyadayken dö-
piyesine giriyor derin kükürt sarısı

ah periyodik ceddim ve evvelim
size sorsalar yalnız girişte para alıyorlar
oysa hayatımız her an paralanıyor

çoktan yalnızım
raydan çıkalı sonsuz
daha kaç film çevirebilir hüznüm bilmiyorlar
kırlentleri boğuyor nefesim

onlar da gitti
kutlamalıyız bu dünü
yarını olmayan boşluklar bıraktı her giden
lütfen bırakmayınız beni kırlar
kirli de olsa denizinize gireyim