başımın ağrısında
dizelere tutunan acılara geldim
gece uykusunu uzatarak
ahşap düşe
sabrımın zorlamasını seyrediyorum


aklıma kavruk terkler çıktıkça
vebali çekilmez anılar yapışıyor bilinç duvarına
yapıştığı yerden
haykırış yağmurlarıyla yıkıyorum


çürük akıyor gece siyahından
ellerimin arasına oturan melek
gözlerime çoğalan duaları asıyor
çürüdükçe zifiri
kentin kıyılarına vuruyor hüzün ölüsü
gözlerimi kapatıp
duaları uyutuyorum
sessizlik duruyor pencere buğusunda
büyüdükçe büyüyor anlatılmaz yalnızlık


sokağın eteklerine sığıntı havari rüzgar
payıma düşen soğukta aralanıyor kapı gıcırtıları
her köşenin başına oturtulmuş hayat
öylesine dileniyorlar acıttıklarını


göğsüme elini sürünce caddenin kadınlığı
kirpiklerimin ucuna tutunuyor aşk
ahh yıkıldım ayaklarının çıplağına
ağır tütün basılırken dudaklarımın arasından
izmarit dokunuşu kayıp gidiyor havaya


bir çay deminde özlenir mi biri
buram buram duman asılırken yüzüne
birden dudaklarına değen sıcakta kavuşulur mu
avucun dairesine
bardağın yerine alırsa buz gibi el
ansızın düşüp özleme
unutulur mu zaman kayması

çocuksu geliyor gül kurusu
mavileri aşıp bir gökyüzü yolculuğunda
diz çökerek toprağı seyrettiğim vakitte
saçlarımı topluyor nemli hayalimde
gül kurusu
annemin gençliğinden çok daha ölü
beyazlarını yırtılan hayatına sakladığında annem
kırmızı bir boya asmıştı menekşe çiçeği saksısına
bir anda aklımı zorladı gül kurusu
şu fani dünyada
annemin hiç yaşamadığını


bariyer gecenin ardı
tren düşlemesi
vapur sesi
rüzgar esnemesi
öksürdüğüm bütün düşlerim
koparılmış çocukluğuma düşüyor
arsız aşık olduğum yalanlar
köpüklü deniz dalgası
beynimin kent kıyılarına
bariyer gecenin ardı
sürgün saklanması
acı tutulması
köz savrulması


artık
sesime dokunuyor
kör kelebekler
ısırılmış tövbelerimi
utandığım günahlara bıraktım
kör kelebekler
evet sesimi alıyor
huzura umut attığım uçurumda


bırak yırtılsın göçmen susmalarım
iki kelime arasına
çokça noktalar gizledim nasıl olsa
her yorulduğum konuşmanın başına
bir anlamsızlık düşüyor
bırak olduğu gibi kalsın
sustuğum zamana
verecek bir ruhum kalmadı...!

...


belkide yolculuk etmekti tek dileğim
sen yanımda bir kitabı gözlerinle öperken...