(size bayım)

İdamlık ağaç olması için büyütülen şiirler
ölenlere gülmesi için beslenen cellat
sesi beyaz olsun diye boyanan siyah...
çöl susmaktır her imgede biliyor musun
her susadığında yaşama ağlar...
dedim de duymadı muamma
cebren kırdı kalemleri o seyri äma


(size bayım)

Kabarcığın yağmura kurgulu şeklinde yaşamak
acı suya attığımız taştan ağır
ve ey fail krokisini tuza çizmiş
dili sağır
sen bütün çığlıkların öznesi
ne de güzel vurulur şair
ne güzel utanır şiir


(Size bayım)

türevi kendisine eşit ellerim
mevsim duruşuna inat sıradan
toprağın oltasını evrene atması dünya
zalimlik zifiri karanlıktaki üçüncü şık
biz gülümsemeydik
siz zehirken
siz indiniz iz düşümlü düş bozan
biz sevgiden dinselleşmiş dili lal
kehribar dizerken kavimimizin kalbine
şimdi dizelerimizden as bizi ey cellat


(Sana /sevdayım)

Ve her şerden sevgi büyüten sen
hani olmasan olmaz yer küre diyen ben
helalim kanıma karışan ünlem

Yaşamak kadar gerçeksin
hayat gibi göz bebeklerimden

...


y/d