Yeşil,

karar.

mavi,

özgürlük .

siyah ,

örtünmek.

ve ben ,

gri,

beklemek...

çok çekmeceli bir dolaptır hayat

anım sızlar

her sokak bilinçsiz bir şema

çocukluk yaşlanır yaşlılık küçülür

saatler sessizleşir susayınca sayılar

kendinden bile saklanan aynadır gerçek

yolların tehlikeli yanlarıdır yaramazlığımız

isteklerimiz beter bir arzdır

Ne gariptir yaşamak

ölmek ne gariptir

ne tuhaftır mevsimler

istikrarsızdır sevinç

üzülmenin sonu yoktur

ne tuhaftır saklılık

ne gariptir haps olmak

ne teselli olmak var

ne avunmak

yılmak ne gariptir

yok olmak bağrından emniyetin

kalbin durgunluğundanmıdır günyüzünün hüznü

ne tuhaf şimdi

sarmaşıkların engeli

sabırsızlık ne acıdır

imkansızdır,

camdan kemiklerle yürümek.

Çantamda

açık yara izlerim

ucundan kanayarak birazcık

ama genede yaşamak

çantamda akıl sır ermez bir dünya

fermuarlara gizlediğim düş yazım


doğrulurum kayıp yatak odamdan

bir cezvede fokurdar sıkıcı kahvaltım

ve ben her uyanışımdan bıkmış

bir bedevi

Bölüşüyor beni zaman

şiir savruk bir canavar

saat geçmiyor

o tutumsuz koltuğun kollarından alarak

anılarımı asıyorum

zihnimin en tuhaf düşünüz tarzına.

Yürek Kanamalarımın Ayyuka Dayandığı Yerlerde

taki sur yıkılana dek sürer bu izim

Bir Sabah ’S(nef)esinle’ Yeniden Doğsam...