Ah! Şaduman
Issız zamanların
Dilsiz ayakların
Komşusuz sokakların
Mücadelesiz mağlubiyetlerin ezberinde adın
Saksıda büyümeyen otların
Plastik kokularında tütsülenen aşkı bu




Ahir ömrün zahir gerçeği
Zincirli zamanların özgür gerdeği




İkircikli bir bakış açısı yani




Yani
Gidecek yeri varken gitmek istemeyenin
Gitmek istediğinde gidecek yer bulamayışı ne kötü
Ne kötü işkenceden önce düşürmek acıyı içeri




İşkence ki çocuk yüreğinde kurşun
İşkence ki açlık sınırında ölüm
İşkence ki tanrının gözlerinde yağmur bulutu
Yüküne yüksüz
İpine ipsiz
Sesine sessiz düşen bir öykü




Kırma gururumu
Kanayan yaranın gölgesinde bu umut
İçimin kavşağından geçilen son yolculuk




Yollardayım Şaduman
Kırık dikiz aynasının aydınlığında
Çıkılan meydanların sabah karanlığında
Göğsümün iki yanı da yarık
Bilsen içerisi nasıl kalabalık
Nefes almak için dışarı çıkıyor insan
Dışarısı toz duman
Seni görüyorum az ötede
Göğüs çatalımın bittiği yerde
Neden orda duruyorsun Şaduman
Girsene içeriye




Karlı bir akşam
Karlı ve soğuk
Toprağa düşmüş son öpücük
Üşüyorlar diyorsun
Üşüyorlar çoluk çocuk
Duymuyorum seni
Alnıma çakılan kibri
Sahibini bilmediğim bir emri kovalayıp duruyorum
Gece gündüz




Bana “çoğal” diyorlar
Çoğalmak üremektir
Çoğalmak artmaktır
Ben nasıl çoğalayım söyle bana Şaduman




Narsist bir çöplükten toplarken libidomu
Sana haksızlık olmaz mı
Bilmezler mi bu gafiller
Ben çocukluğumu onlara
Bütün çocuklarımı sana armağan ettim
Onlara benzeyen çocukluğumdan
Sana benzeyen çocuklar düşer mi rahmine




Saçlarını huzurla taradığın gecelere inat
Onlara çocuklar doğurmanı istiyorlar
Benden çocuklar
Bana ait anılarını kirletmek için
Beni unutman için
Bilmiyorlar libidomun tek yumurta ikizini
Kendime dönüp dönüp nasıl bağırdığımı
Nasıl sapladığımı içeriye içeriye
Ve nasıl kanadığımı
Kan bankası gibi
Ne çok kan verdim ben bu yolda Şaduman




Tanrısızlıktan çok tanrılı dinlere göçtü başım
Seni tanımadan önce
Ne çok maddeye bağlandım
Ne çok şarap tükettim sokak köşelerinde
Bütün çiçekleri bırakıp anamın entarisinde
Ne beyinler yıkadım devlet okullarında
Onlar tanrıyla arama
..../




Sen ki tanrı bana
Gözlerinden sıcaklığını düşürmeyen
Ellerinde tenin terini yakaladığım
Alnının çatısında annemin güllerini
Duymadığım sesinde dağıldı bulutlarım
Hiç konuşmadan susmayışına hala hayretim
Oysa bir konuşsan
Ülke kadardı sesin
Nasıl bulaştırdın beni tanrıya
Şimdi bütün sebebim o




Ağaran saçımın
Zonklayan dişimin
Çürüyen gülüşümün
Sebebi o




Sanıyorlar ki sana dokunurum
Sana dokunursam ölürüm
Dayanmaz yüreğim senli bir çıkmaza
Oportünist bu yarayla
Seni saklımdan çıkaramam
Aklımdan da çıkaramam
Bu yol onlara çıkmaz Şaduman




Onlara çıksa çıksa kutu kutu oyuncaklar
Yazısı uçmuş kutsal kitaplar
Bir parti çekilişinde bedava traşlar çıkar




Onlar traş oladursun
Olmayan bir ülkeye çocuklar doğuralım biz
Olmayan bir ülkenin ölmeyen çocuklarını büyütmeye
Var mısın Şaduman







Sevgi Dündar/şubat2014