.


bi ğün önşeden ilaşladım,
ayıklanmış tohumu
bizimki ağşamdan hazırladı hacatları
er vakıt da eşeğin semerine sardım
sabanı, boyunduruğu
zabahın seherinde,
yollarda bi ben varın(m)
bozeşşeğin yuları elimde
öküzleri de katmışıyın öğüme
“Güçcük Bosti” bizden yarım dölüm ilerde
bi sağa gediyo bi sola
çalı diplerinde ne buluyosa
ziyaret etmedik gomayo valla
bi(r) de dutdurmuşuyun
“çilenger atdım bağa
vardı değdi yaprağa
gız ben seni almazsam
girmem gara toprağa”
deye, deme!
emme başka yok hepiciği bu gadag işde
işinize gelise, bu çilenger de ne demeğise
ve yaut da neye atılıyosa bağa
amaan canım sankı bana ne
“gedip değmiş yaprağa.”
değse de değmese de
değmen keyfime
te bobam te!
ho bobam ho!

gün yalayıp ıslatmadan çimlerdeki kırağıyı daha
doo(ğ)ru Daşınbaşındahı bayır tarlaya
eşe(ği)n dengini endirip,
bi ğözel duşadım düzende meraya
saman torbasını da geçirividim başına
sürüvüdüm anbaşına,
öküzler yayılalak geliyollar taha bayırda
alt tarafı üç evleklik tohum
yarım şinik gadar aldım
altı deri kaplı kalbura
zaba(hı)n acı ayazında
taa ciğerimin dibinden;
bi besmele çekdim, “ya bislmillah”
derin bi soluk taha çekersin ciğerlerine
sopsovuk olsa da,
bi hapaz dene avışladın mı
ha bobam ha!
de bobam de

sol elininen bi gavrarsın gasnağı
emme barnaklarım buyuyo valla
sağ elimde bi hapaz daha
fıcıttım bir o yanna bi bu yanna
sağ adımımı her atışta
her soluk alıp verişde
evleğin bi başından öte başına
ne sık ne seyrek,
milimi milimine,
nokdası nokdasına
toprağı doyurdum tohuma
doy bobam doy
saç bobam saç

gel bakalım “deliğannı”
ötekine de “yanaş bakayın garaoğlan”
öküzleri oğşayalak koşarsın boyunduruğa
sabanı bi ziplersin gara toprağa
sarı öküzü yolcu etmişin
harman sonu o sene
onun yerini dutar mı bu kara dana
mubarek de üsdelik acemi
usül-erkan ne haddine
ne ıslık kar eder,
ne öğendire
ne yalvarma
ne söğme
esgiden “saarrıı” dedim mi
sarım bi gayrete geli(r)di ki
şaşarsın vallahi billahi
nerde Sarı Öküzüm şimdi nerde
bu acemi gara dana nerde
bi dam dolusu saman yeycek dee
tabi Goca Ala Öküz düştü çızıya,
Allah ne verdiyse
yüklendi boyunduruğa
ne kara dananın yan çızmasına aldırdı,… ne zora
ne tarlanın daşına, ne dakmasına , ne mudula
“koca oğlan” dedim,
sen de olmasan var ya…. bu bayır tarlada
imanımızı gevretcek bu gara,
Allah yardımcımız osun ya
işimiz var bu acemi danayna(n)
Hacı gurban ossun sana,
Allah boynuna guvat versin
dayan bobam dayan
ha Ala’m ha!
ho bobam ho!

gün deee,
doğdum doğacan deyo, ortalık gızılcana
Allah sizi inandırsın
çokdaan bi evlek karaladım bayır tarlada
an başına varıp bille
takkayı höyle bi kaldırdım
o sovukta
alnımın terini
işaret barnağımına sıyırdım
onnar dineldikleri yerden soluklanı(r)larıkana
bi evlek daa tohum saşdım,
galbırı eletmekdenise fıldıradıvıdım
garaladığım yere
seğidelek pulluğun yanında alıvıdım soluğu
elime “tu!” deyip,
pulluğun sapına bi ta(ha) sarıldım
ha şunda
de bunda bi evlek daha
an başına varıp bille
“ho ha ! goca herif” dedim “ho haa!”
“ho ha!” bobam “ho haa!”

önce oğşadım senin gara danayı
“ö(ğ)renecen garaolan” dedim “ö(ğ)renecen”
bunun lami cimi yook
emme ağanı bireş üzecen
“ee” dedim olcak gari o gadak
zelvelerden saldım öküzleri
başlarına geçirividim
burçak-fink gırmalı saman torbalarını
boz eşşeği kendi fettatına bırakdım
he(y)beden azzık çıkı(nı)mı çıkardım
üç ekmek arasında kuru-deri peyniri
bi de acıkmışıyın ha…
hinci bi de çay sovanı olcağdı kii
ıçcıcık duz ekele götür
dür bobam dür
ye bobam ye









DİPNOTLAR

 Yozgat türküsü, Nida Tüfekçi; “ilenger attım bağa”, ilenger, tencere, kazan
ho / hoh : öküz ya da inekler için yürü, (hohaa : dur, bekle)
ho : o
düzen: düzlük, enlemesine düzlük
dakma / takma: tarlada taş, ot ya da ağaç köklerinin sabana takılıp sürmeye mani olması
mudul: nodul, öğendire (övendire: öküzlere yön veren çubuk)nin ucundaki çivi, biz kısım, öküzlere dürtülerek hızlandırılır
soluklanırıkana: soluklarnırlar iken, dinlenme yada molada oldukları zaman
garalanan yer / karalanan yer : tarlanın yeni çift sürülmüş kısmı
hoha / ho haa :öküz ya da inekler için dur, bekle, (ho: yürü)
fettatına bırakmak: kendi haline bırakmak