içiyorum ırmağın durgun yankısından
serin gölgelerle dağların fısıltısına kulak veren
uyuşmalar doluyor
yavaş yavaş ciğerlerime

beni bana göster ve kaybol
bir köpüğün hayatı kadar narin
yazgımı donduracak bir soğuk istiyorum
dibin masalı göğün sevdası
kapılıp kaçsam
uzayan baharların koynuna

nedir böyle yüz üstü uyurken
toprağa daha yakın karıncaların karaladığı yüzüme
karanlıklar haykıracak oldunuz
inanıyordum size
veya bir mucize öncesi
kalbimizin aynı zamana ait olduğunu
anlatmak istiyordum size

sonra eşlik etti bir kırlangıç su içmeye
kanadı oynadı bir anda göğe
ellerimi çamura batırıp çektim
sonumuz aynı olsun kavuşalım istiyorum
dayan desen bekleyemem
ırmağın yankısından geçiyorum

taşların kırmızısı
sızısı sarı panik su
gölgeli siyah su
ayaklarımla çiğnedim diye kıyılarını
kendini anımsatıp durma bana
ne kadar üşüyorum duymuyor musun
yeter artık
uyandır sana.