Kalemin rahminden döktüklerim
Aşkımın cesediydi
Kalemi son kez saplıyorum kâğıda
Artık sen de sussana
Satsana yüreğini
Beni acıtsana
Aşk!
Yazsana...

Kanlı bileklerden akıttığım sıcak gözyaşlarımla
Defetmeliyim üşüttüğü hücrelerimden sevdayı
Gömmeliyim aşkı toprağa

Aşkın üç harfi diplerine çekiyor sevgimi
Her nefis ölümü tadacaktır ben acıyı.

Aşk`ı ölü gözlerimde kapatıp
Teneşirde yıkıyor sevgisizliğin yaşları
Bakışlarından tattığım ihanet
Şimdi titrek dudaklardan dökülen son dua
Direnci kurşunlanmış gözlerimde sevdalı bakışlar
Ceset kahkahalarıyla sessizce izliyorum sonu
Çıldırış suretinin gözyaşlarında boğuluyor
Mor`a dönerken yüzüm Yusuf`u oluyorum yüreksiz iblisin

Özlemini içtiğim kadehin inlemeleri
Ağlatırken geceyi bulutlanmalarımda
Saçlarını çözdüğün boğazım
Kırdığım kalemin infilak çığlıklarıyla
Sıçrayan şarapnel parçalarında kanıyor
Sana çıkan yollar da kısır döngüler yaşarken
Sonu cehenneme uzanan bir uçurum oluveriyor
Hayatın ellerinden bu son kayışım

Tenimde kokunun olmayışına inat
Aşk`ın ölümü dudaklarından öptüğü son zamanımda
Yüreğimi parçalıyorum takatsiz ellerimle
İçinden çıkardığım sevdayı tüm kutsallığıyla öpüp
Anlıma yaslıyorum son kez

Suskun ve yorgun adımlarla körpe bir aşkın
Vebalini boynuna yüklüyorum.

Balçık yoğruluyor hükmünde artık dinmeyen narın
Son çığlık! Gözlerde imansız yarın...