ve masallar hayat olur aklımın gözünde...




ezberlediğim bir yığın masal var
kimseden saklamadan
inanarak anlattığım kendi kendime
bir birinden bağımsız kahramanlar
aklımın sayfalarında
ve adları farklı masalların
ruhları çağırıyor beni
kendime anlattığım kadarıyla gidiyorum
rüzgarlı geçitin ötesine...



biliyorum
masallardan arta kalan gerçeğin
özünde bir yerdeyim
her ne kadar
saklı düşlerimin arasına gizlesem de kelimeleri
ezberime boylu boyunca uzanıyor
hayalin gerçek tespitleri
ağır bir hastalığa kapılıyorum bazen
masalların içeriğinde
rastgele isimsiz hikayeler yazıyorum
en çok sevdiklerimin harflerine
biraz açılıyor yüreğimin kapısı
beynimin penceresinden giriyor hava
ve masallar toplayan bir adamın
çaresizliği kıyılıyor suskunlukta
tek tek gövdesi kocaman
paragraf başlarından topluyorum güneşi
bir güzel doyuruyorum kıyılan duygusal sessizliği...



biliyorum
masallar aklımın anılarıyla savaşıyor
gerçekle hayalin keskin düşmanlığı yaralıyor ezberlerimi
geceyi sımsıkı giyerek üstüme
çıkıyorum anormal dengeler serüvenine
bir yanım süt liman masallar
bir yanım ezik büzük kağıttan anılar
şarkı söylüyorum kulaklarımı kapatarak
istemiyorum artık kendimde kanmak masallara
ve duymak içimden gelmiyor geçmişe dair sesleri...



kesin kuşkulu bir durum benimki si
yalnızlığın adını bile anmadığım masallardan
hiç bir sebep yokken kurtulma çabası
evet anlıyorum
eskiye dair yitirilmeleri duymak istememem doğal
ama onca ezberime kanamış
kelime kelime beni sahiplenmiş masallardan
nedir istediğim
neden bu uzak kalma çabası
acıyarak bakıyorum aynanın boş yüzüne
ılık bir mırıldanmayla basıyorum mevsimi argoya
ummadığım bir tavırla vazgeçiyorum
yazılmış çizilmiş karalanmış tüm benliğimden...



susun
cümleler arası yolculuk ettiğim masallar
kangren oldu düşlerim
gerçekle masalları ayırt edemediğim
sesimden nefret ederek
aklıma ektiğim cümleler bile çarpık artık
susun
ve bir yol verin gerisi geri gidecek zamana
ben eski bir kaybetmişlikten
daha tecrübeli yitirilmeye gidiyorum
son maceram
masalın gerçekler içindeki yalnızlığı
artık kıyamet özümün arsız çocuğu
boş verin
hesaplı kitaplı kurulacak kalabalıkları
bu son bir yanılgıydı içime serpilen
bur da bitti
bur da noktalar
sonu kalmadı sözcüklerin...


mavi masal,yalnız gerçeğin ruhuna saklanırsa.....