0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
781
Okunma
istasyona doğru yürürken
omuzuma astığım çanta hiçte ağır değildi
yavaş yavaş salllanarak yürüyordum
yol kenarlarında ve bazı evlerin önlerinde bir de
boş meydanlarda bulunan sahipsiz ağaçlar bahar çiçeklerini açmışlardı
hafif hafif esen sabah yeliyle dalga dalga çarpıyordu kokular yüzüme
bu kokuların arasında sarhoş gibi olmuştum
bir hafiflik
bir ağırlık geliyordu üstüme
aylardan nisanın yirmidördü olmalıydı
ara sıra yaşımı düşünüyordum
mayısta onyedi yaşımı dolduracaktım
moralim iyi sayılırdı
iyiydi ama yine de tuhaf bir korku çarpıyordu içimi nedense...
istasyona geldiğimde saat beşbuçuktu
kalabalıktı...
çanta
ben
bir de yol vardı artık...
5.0
100% (1)
