Yaktığın ateşle bulutlanan bir düş bendeki
Yağmurları dilhun
Rüzgarları devşirme

Ne yapsam faili meçhullere sığmıyor bu yalnızlık
Surlarından peygamber duası çözüldü
Mutluluk haram kılındı İstanbul’a
Ağlayarak doğan her çocuk gülerek ölüyor artık

Aslı onaylanmamış hayaller biriktiriyorum
Denizinden öpülesi bir şehir fotoğrafların başucumda
Taşıyor sensizliğim çaresiz yanlarımdan
Dalgalar boş bir mezar niyeti ile kullanılıyor
Saygısızlaşıyor cesedim

Bütün anneleri gözlerinle utandırıyor
Henüz doğmamış bir çocuk
Kalbimin kırık yerlerinden sana tutunuyor
Korkularımın ömrü bir masal boyu

Gelseydin; gözlerinden çekilecekti ruhum
Gittin;ayaklarının altından
Beni kendime yalancı çıkardın bu şehrin sokaklarından

Adım attığım toprağa seni de götürmek farzımdı
Ve şefaatim kalbin bu hayatta, ey sevgili
Bil!

Aşk basit bir ayrıntıydı sadece

İkimizden güzel bir hatıra çıkar elbet
Kendi kendimize yeniliriz, usulca
Ve zamana
Kahır dolu şarkılarımız artar
Birkaç şiir yazarız pişmanlıklarımıza
Mahremimiz olur bu sevda

Kursağından haram tek söz geçmemiş bu sevda
Hayalini kurduğumuz isimlerle sesleniriz her çocuğa
Ve geri toplarız duaların sadakalarını dilencilerden
Oturur, kalan bir tutam sevgi için bereket duası okuruz

Senin cesedin olmak da, en az seni sevmek kadar güzeldi...