bir gece yarısı şarkısı tütüyor şehrin damarlarından.........




dönüyorum
solumun yarısına vuran gölgede
bir gece yarısı meleği
ne güzel
kanatlarında çiçek tozlarından yıldızlar ülkesi.............


umutlarımın sağanaklarında
ağır voltalar atarak deliren hayat
kavra yüreğimin ikliminde kayıklarla yüzen düşleri
anlamak kadar sıradan
susmak kadar yitik bir acıyla duvarlara resmedilirken hüzün
şimdi uykusunda medcezir ayıklayan çocukların ağır gözyaşlarına saklı
hey ertelenmiş umutların sahibi
avucuma doluyor yüreği rehin aşklar
birazdan doğrularak bulacağım sanırım somut bir yalnızlığı
sen kaybolmuş insanların ruhunu boyarken gök/kuşağı uyuşmasıyla
son bir kez vazonun boş bomboş anısıyla yüzleşecek toprak........

hey acımtırak hazların doğaçlaması hayat
şimdi bulutlar ısmarladığım bir gece yarısının meleğine anlatıyorum seni
tenha ayrılıklar ağlaşıyor karşımda oturan fotoğrafın siyah beyaz figüründe
bağışlanacak onca telaş kıvranış yokluk varken uykusuz duran karanlıkta
ben hangi bitişin başlangıcını bulmaya çalıştığımı bile bilmiyorum.........

ha gayret yüksek gerilimli cümleler
yakınmadan sözcükleri birer birer sıralayın tuhaf yansımalı hayata
beyaz karlar acıkmış kırmızı damların ıssızlığına
yol verin mevsimin o ürkek soğuk yolculuğuna
hey demli çayın kıvamında özlemler üreten hayat
aç koynunu
ve al sıcağına yutkunmaktan aciz unutkanlıkları
şimdi bir fırtına gelir serilir kayalar düşen gökyüzü dağına
patikalar eğilerek tozu katar ay ışığı senfonisine
çokça yıkılmış esaret kalıntısı ruhlar bakar
giz ağacının yaprakları arasından
ve kestirilmesi güç duygular basar ilk adımıyla ahşap acılara................

bağışla kendini bağışla bizi
tanrı uzaktan şefkatiyle doyuracak yalnızlığını
ve gece yarısı meleği
uykular arası bir zamanda sulara katacak sevginin köklerini............


bir gece yarısı uykudan az evvel anlatacak sana masalını..............