Kopar içinde ki ayrık otlarını,
acıtsada çek ayak uçlarından saçının son teline....
kır yoluna döşenen madde putlarını,
aldırma tutma sakın muhtaç değilsin namerdin eline,
.
Kavganın en afillisini yap şehrin çetelerine,
kaldır eğme başını,haram katılmamış aşına,
dik dur,sıkı tut yüreği sıcacık dostun gelenine,
pes etme sakın,ödün verme,kanma göz yaşına...
.
Kervanlar dizildi bak yola, geçiyor yavaş,yavaş akabeden,
gün doğacak,gün batacak daha ne günler yaşayacak bu beden,
giden gelirmola,bilmem ki,dönen oldumu son seferinden,
bak hele bir dört cihetine,memnun olan varmı yerinden...
.
Kesik atalı terazilere daralara küs düştü,
bilmem ki,o gördüğüm ne menem bir düştü,
elde yokken bir,bine baldıran düştü,
yollara çıyan,gönlümüz kanadı,yaraya kurt üşüştü,
nereden bilebilirdin ki belkide bu en manalı küsüştü,
.
Yarası kabuğundan batman,derdi kangren,
dahada uğramaz artık gara bir daha tren,
yitirmek için bulan,bulmak için yitiren,
bir lokma taamı bir yıl yetiren,
kanatkar bir kulun önüne getiren,
karınca midesine arzı çizdiren,
arzı direksiz,ayakta gezdiren,
isterse ol der oluverir...
yüreğimden geçen vesileye lütfet hidayet...
son deme kalmdan bulayım hidayet.
yunus ça./